Back in there! Supercool!

Dalam flight, uuuh, cepatlaaa.

2 hours and 45 minutes. Finaaalllly, KAY KAAAAAY!

NEXT STATION: Anith's most adorable shop! Ohh.

One hour letter, I got this. Oppps! Hehe, sorry.

Malam tu dinner dgn staff ayah yg dulu bljr MCKK dgn KYS, tak pasal2 kena pre-scholarship-interview , mana ada terkulat2 nak jawab. Tapi balik tuh jumpa kereta mini cooper polka dot, haha, tetibe rndu mini cooper yg da jd decoration belakang hero seksyen 6 wangsa maju.

View dr hotel. Cantik. Kat bwh yg payung2 tu, diorg jual

macam2 but more too sea things lah. Sayu hati bila tgk budak2 kecik keje tolak troli utk cari duit. Ada sekali tu, barang yg dia bwk overload, habis jatuh, yela troly diorg pun banyak yg diorg buat sendiri je, pastu budak tu kena marah dgn org tu. Kesian sgt. Some of them ni takde IC pun. Yang umur 3 tahun pun without shoes, main2 tepi jalan sambil tunggu mak dia berniaga. Kesiannya mereka, bertuahnya kita.

Breakfast sorang2, oh bosan. Orang lain semua ada teman, saya keje tengok tingkap.

Accompany me?

Yeah lepas tu semuaaa sorang2.

Shooop puun. Da la cuak keluar area sabah tu sorang2, gaa.

Bila dapat jumpa mereka, senyum sampai telinga. Tapi bila in taxi dgn ayah ada dialog lawak.

Ayah: Ey, kawan ayah kata ayah dah kurus.

Me: Uh, kawan akak kata akak dah gemok.

Ayah: Memang pun.

Me: Ergh..!

Orait2, treadmillll!!

Golden lounge kk best amaaat.

Bila sampai kl, it was midnight, sumpah penat. But, sebab my father's ligament punya pasal, I tumpang tuah dpt naik ambulan klia. Oh seronok gila. Nay no, nay no, semua org tengok, and bagi laluan ofcourse. Rasa macam very-very VIP. Haha.

Olla. Seronok tgk gambar?

Long story short, something happened, a not good thing, took me away for a month.

Guess, I'm not continuing the MH-i post, the dateline is miles away already, those others fascinating stories I've graved it in my mind.

What happen? I'll tell you later. My own unique, dreadful adventure.

But now, hehe, I just came back from KAAAAY KAAAAY for shouting out loud. Back in there after one long year, youu, KK da maaaajuuuu. KKIA da macam KLIA. Twin koot, I likeee. And balik semula as a tourist, mcm lawak je, semua benda nk tangkap gambar padahal selama ni buat tak peduli je.

Pegi 2 hari 1 malam pun tak kesaaaaaah, because IMYSM kay kay! Oh geli.

Kali ni pegi 2 orang je dgn ayah, pegi sana as dia punya Personal Assistant, ceh, sebab my father injured, tear his ligament. :/ Tapi be the only daughter yg ikut, he treat me as I was like his little thirteen years old lovely daughter. Oh, I love you dad.

Rasa macam ta bole bla je bila first place yg visit lepas lama sgt tak datang is saya punya kedai kegemaran. Sangat rindu itu kedai sampai sy ambik barang tak reti nak stop. And lepastu rasa macam guilty first place je da habis RM100 duit ayah. (Tp actually waktu cashier tu bru macam gosh, byk gila barang aku ambik, resit panjang berjela). Ugh, sorry. But, it is irresistible.

Tapi macam tara seronok jugak bila pegi sana macam banyak kena tinggal sorang2. Uh. *muka jebeh* Sampai breakfast pagi tadi pun sorang2, mesti orang lain rasa budak ponteng skolah mana lah sesat kat sini pulak, peduli. Janji I happy, kan?

Pastu, ha smgt gilaaaa, nak pegi jumpa dioraaaang, closest, loveliest friends, schoolmates, teachers buuuuut sebab itu jubah nan indah punya pasal yang tak reti cari masa lain nak rosak, argh, I was late dlm 20 minute, semua org da baliiiikk, aaaaaaaa! *nangis guling2* Tapi2, adala sorang ustaz tu baik gila tour saya bawak pg sana sini cari orang nak jumpa. Ah, terharuuu.

Tp last2, sy pg cari diorg kat asrama. Haha, mana ada bising asrama bila orang yang lama gila tak jumpa, jumpa baliiik. OOOOOOhhhh!

Tapi kan deep down, it was awful bila tak dpt jumpa classmates yang student luar. :(

Hooowwever, it worth the trip bila blh buat curahan perasaaan dgn everybody, especially syira. And soon, 4.15, ayah datang ambik dgn taxi. Aaa, tanak balik. Tapi kena. ^__^

Awaaaaak, jom pg kay kay.

Awak belanja eh. *kelip-kelip*

p/s: this was the post I made which I tak sempat nak post sebab my beloved mr. lappy broke his handsome face. Tp skrg dia da recover, Alhamdulillah, sebab I da hantar dia pegi hospital low yat. Specialist dia dari Indiaaa. Haha.

143 MH-i!

22 days in Kem Rimba Tamu, Batang Kali. A journey I to get to know myself better.

See the world wider. Get out from the comfort zone and ideal life.

Behind, Dewan Makan. Tempat masak, tempat hidang makanan.

Historical place, first time kena tengking dpn2 dgn lelaki ajnabi.

Sungguh, tak blh lupa.

Tp, no worries, da berdamai da skrg. :D

Yup, kena prepare makanan macam ni la.

10 dulang ikhwah, 10 dulang akhawat.

6 senduk satu dulang for akhawat while 12 for ikhwah. T__T

Hoho!

At kolam air panas, eh mana?

Dia putus kepalaaa! Aaa.

Pizzza! As the celebration fr ummi and abi 's anniversary!

May Allah Bless both of you and your family always.

Sangat unik, ni la baru betul sambut aniversary, jamu org lain makan. Berkat kut.

Subhanallah walhamdulillah walailahaillallah wallahu akbar!

Saya da baliiik. Macam ta percaya je 22 hari tu da woosh woosh pegi jauh. Sekejapnye.

Starting. 1 Jan 2011

Suka hati je dtg lmbt2, heh, muka tak malu sungguh. Sampai2 diorg baru balik dr masjid negara. Bila jumpa huda, didi, diorg cakap,

Nt, tabah tau.

Sabar tau.

Kat sini lain sikit.

Jangan nangis.

Ha? Apa gaya mcm tempat ni torture sgt je. Apape la. Tp lepastu baru mcm oh. okay. fine. Saya ta kesah langsung pasal tempat dia mcm okay of course la bukan mcm rumah, ta kesah pun kena basuh baju sendiri, da biasa da basuh baju sekolah tiap2 hari (*ceh, riak), ta kesah tempat tu bukan mcm imagination tp tak blh terima bila biah dia mcm tu! Aaaa. Saya pegi harapan tinggi melangit kalah bangunan Warisan Merdeka. Betul2 nak islah diri. Turning point. Saya cari itu.

Tapi, dgn org tu suka hati tayang itu ini mcm Allah tak bg skema tutup aurat. Jerit2 ckp perkataan pelik2 mcm awak tu lelaki. Aku kau? hello sopan sikit tak blh, (*ok, mmg sy sorg tak reti ckp aku kau depan2 smpai skrg dan insyaAllah sampai bila2, personally, sy mmg tak suka). Yg lelaki pulak, label 'SMOKING AREA' dgn bangganya, HOI, igt tmpat ni bapak kau punya ke. Waktu slot, tgk ana dara org mcm ape je, weh, penceramah kat depan! Subuh pukul 6.30, what?! Bangun qiyam pukul 5, eh? mana org lain.

Argh! Tensioooon! Maka, malam kedua, ada budak tu lari naik dorm sembam muka kat bantal, terus call mama dia, mama nak balik, tak tahan! Siap hantar msg kat ayah lagi. Ayah dia lagi best terus bls, bila?

Tapi, Allah tu Maha Mulia. Waktu nk mintak permission nk balik dkt kak Asma', tiba2, rasa nk balik yg meluap tu hilang mcm tu je, kak Asma' cool kan dgn kata,

Sabarlah, ni kehidupan. Nt lari mcm mn pun skrg tp ini la realiti dkt luar sana. Hidup yg nt kena tempuh jugak nanti. Byk org byk ragam tapi tu la kehidupan. Sebab tu nama program ni Sekolah Kehidupan.

Lepastu call mama. mama ckp, selalu igtkan diri,

Aku menangis, aku happy bukan sebab org tapi utk cari redha Allah.

After that. New me. Cara pandang saya terus berubah. No more sikap pesimistik. Positive. Dan subhanallah, hidup sy dkt situ lgsung berubah. At least sy takla rasa mcm duduk dkt penjara. Sy mula tgk org tu dr sisi positif dia, terima cara dia laen sikit dr sy. Alhamdulillah, Allah byk bantu along the way. And here I am sy berjaya graduate dari Madrasah Hayah IKRAM! Alhamdulillah! (*wpun balik je dr tu, duit habis byk sbb treat diri sendiri shopping sbb kena fulfill janji yg sy buat dgn diri sendiri, 'klu I berjaya buat U graduate sampai hbs mh-i, U kena treat I') Haha, ade ke mcm tu.

Tapi sungguh MH-i ajar sy byk new lesson. And sy dah buat byk benda baru yg sy tak pernah buat selama ni. Sy berjaya vanish most of my fobia. And sy dpt bullseye waktu memanah. Weehooo! Hahaha. (*siapa tak percaya, saya ada videooo)

Antara benda yg menarik yg saya da pass through kat sana are:

Masak!

Haha, yes I know u tak percaya. Haha, mmg I tak masak pun. But I did basuh ayam, siang ikan goreng cucur, clean the whole dewan makan and lain2. Okay, org yg slalu buat diam lah. Tu kira victory sy berjaya mgatasi kegelian buat kerja dlm suasana yg tidak kondusif. Haha tak blh lupa waktu clearkan tong sampah, ulat sampah keluar sekali, oh sungguh GELI!, nasib baik sy tak sumpah ikhwah yg sepatutnya buat kerja tu jd ayam.

Bg yg mcm clueless, yes, kitorg kena msk sendiri, breakfast, lunch and dinner, ikhwah gilir dgn akhawat tiap2 hari. Kena buat A to Z. Dr rancang menu according to budget yg diberi, pegi pasar beli ikan 50 ekor sampai cuci lantai bagi licin. 20 org per day. Mmg seronok, kalau semua buat kerja. Haish, redha2.

Sembelih ayam, cari cacing, mancing!

Sy mmg tak pernah sembelih ayam sebelum ni dan kira waktu tu mcm sy challenge dr sy la nak buat benda tu padahal nu' blh je buatkan tp sy volunteer! Sy nk experience jugaak. Semangat sgt tp dup dap dup dap, gaa, redah je lah. Janji potong buat round the clock mcm tu, orait, I'm on. On punya on, sy sembelih ayam smpai dia headless, gaa, ayaaam, sorrrry, aaaa, apa aku da buat. Everyone was like,

AAAA!

Ya Allah! Blh makan ke ni?

Ni lagi GANAS!

I was like nyorok2, pretend tak tau, ish2, siapa la dahsyat sgt tuu. Haha. Tp lpstu lg best cari cacing, hoh, sumpah geliiiii, tp kena cari jugak sbb org lain semua tanak buat, okay finee, first2 tu mmg rasanya cacing tu pun gelak tgk kitorg geli sgt nk pgg dia, tp last2, transfoooorm, cacing tu sampai sy blh main stretch2, hoh. SIRIUS! Dan kerana sy tak geli da lps tu, baik punya ahli group denda group leader, pasang cacing dkt mata kail. Sy pasang 3 ekor kut satu mata kail, maing2 pusing, siap blh pick and choose mana fresh cacing tu mana fresh, mana tastier (aka nak kata diri tu hebat sbb dpt cari cacing byk sgt smpai pnuh satu plastik), haha. At the end kitorg dpt 9 ekor ikan tp 3 terlepas balik, okay, ikan2 tu AMAT SANGAT TERLALU brutal. Sampai org luka2. Ta baik sungguh. Kitorg jd addicted to fishing sampai abg tu halau kitorg balik, tp ambik pancing org, cis. Tp lepastu dia pun kena halau, kuang3.

Pegi kolam air panas and MANDI SUNGAI

Klu pagi or petang yg tatau nak buat apa kitorg pg kolam air panas ramai2, sgt seronok, wpun actually bukannya dpt mandi pun, rendam kaki pun tak, tapi, dpt ambik gambar pun jadi la kan? Jadiii, jadi sangat. Heh. Pastu mandi sungai, best2, tp turn ikhwah hr isnin till jumaat, akhawat sabtu n ahad, okeyh, ta kesah. Sungai dia dalaaam, sejuuk, mantaap.

Join SYURA!

Syura ni mesyuarat ketua2 kumpulan, walaupun sy mcm join lmbt sikit kan, and walaupun, meeting tu start waktu mata ckp ENOOOUGH, sbb dia akan start lps slot yg hbs majornya pukul 12 malam, tapi best je sbb ikhwah akhawat yg involve tu mcm seronoklah fikrah diorg and sometime kitorg sekepala, especially waktu nk cancel survivor cooking, sangatla jahat, kesian abg K. Kiranya syura ni ada power la dalam tentukan perjalanan program.

Slot2

Okay, slot memang sangat byk, sampai ada hari tu mcm nak ckp ampuuuun2, stop kejap. Tp fruitful kot, ta rugi, penceramah semua mostly yg awal nama dia ada DR. or PROF DR. Hebat. Suka semua especially yg Raudatus Sakinah buat, critical thinking, pasal career, alqur'an and science (*sgt suka yg tu, 10 bintang) and last but not least baitul muslim. Touched. Nak kawin mcm abg Bai kawin mcm sgt crystal clear suci. Tp abg Bai tekankan ikhwah kena kawin dgn akhawat, akhawat dgn ikhwah. TAU. Bak kata Imam Hassan Al-Banna, wihdatul aqidah, wihdatul fikrah, wihdatul jamaah. Betul. Senang dunia akhirat klu suami isteri dah satu aqidah, satu, satu jamaah dari awal. Tade la gaduh2 nak didik anak misalnya. Suami da tak perlu pening kepala nk didik isteri psl agama, and isteri da takyah risau sbb suami mmg isyaAllah akan lead the way to His Jannah. Bapak dgn mak mertua pun sng hati terima menantu yg fikrah islamnya tip top, takdelah dia waswas nk bg anak dia kat bakal suami anak dia. Kan senang hidup.

Ops lupa, ikhwah akhwat yg dimaksudkan are guy or girl yg join program2 mcm MH-i ni la, tak pun join usrah, join KARISMA (Kelab Rakan Siswa Islam Malaysia, klu tak sila, dia under JIM), involve program2 tarbiyah, ala something like that la.

Hmm, so?

Apa, tak faham?

Conclusionnya, jom la join program dakwah, tarbiyah mcm ni, ramai2, biar awak tu terjaga, bajet mcm blh jaga diri sendiri lah klu tak join.

To be continued, ta larat nak tulis dah. Weh, perjalanan sy sebulan takkan nak tulis dlm satu post, mcm larat je awak nk baca. I can read ur mind, u pun dah tak larat kan? Right. Till then, thank you sbb sudi baca. (*muka manis)

p/s: sy surirumah berjaya sekarang, busy oh duduk rmh, especially rumah yg dh mcm gudang mcm ni, sbb brg dr sabah bru sampai, lawak je byk benda jd double. And sebab tu jugak tak sempat2 nak update, da la aliya suka take over computer ni tgk upin ipin. T__T

Xchallenge- a MAGNIFICENT journey!

Patutnya pics ni kat bawah tapi dah malas nk bawak turun.

Atas, dkt camp site. Cantik.

Bawah, great team.

Ini cerita pasal Xchallenge. Heh. Bru nak buat? Hoi, kira okla sy buat. Ni pun dh fikir sejam tau nak buat ke tak. Ok, tau, melampau. Tp tak kesah la, buat je la, klu takde org nk bc pun, dr sndiri nk bc bila tua nnt. Tapi cop, ini more to my private journal, klu nak tau cerita in appropriate way, better view huda blog and abg asif's.

22 Disember 2010

Dtg sekola dgn sgt smgt thp melampau. Bukti? Sy peserta first smpai, dlm 6.45 pg kot. Lepas tu, kwn2 start dtg, then, kami kena pakai kain batik. Ok, that's the hardest part. Sebenarnya, bru je bajet nak durhaka, mogok ramai2 tp tolongla budak besar kan, matang kan, yee laaa. Kain batik tu mmg sy rasa dlm usia sy sekolah menengah tu kali kedua kot, dan kali pertama kot yg lekat lbh stgh jam. Memang sejarah sungguh. Pastu kena apungkan tolong. Dia bg telur, air, cup, garam sekampit. Sy kan brilliant, 1/4 sy masukkan dlm cup tu, bijak kan. Byklaa, tu membazir namanya. Tpi kire bijakla jugak sbb lps tu dia ringankan beg. Kan? Kan? Kemudian buat bendera yg sgt comel. Pastu lari (lari la sgt) pg tangga uia. Lawak sungguh lari pakai kain batik. Kami dpt task, yg sgt menarik, sbb kena interview 5 international student. Mmg pergh, tetibe pandai la plak speaking ye, belajar dr mana ni. Tp part challengin bla dh hbs interview kakak tu, tiba2,dia ta bg pulak tgkp gmbr.

"please sis u can wear purdah?" (desperate niaan)

Bukan sorang tau yg mcmtu. Lebih. Complete task tu, dpt pulak task kena pg pasar keramat. Dalam hati dah cuak, kena potong ayam ke, siang ikan, aa? But, jawapannya TAAAK, hoho, bahagia. Kena duduk kat store tolong pak cik aka bos tu packing brg mainan lama2. Dlm hati macam2, diorg jual lg brg mcm ni? Tp lpstu insaf bila owner tu cakap, tgk, bukan sng nak cr duit. Yup. Pastu dpt next clue, dia tunjuk gmbr stu tempat ni. Sape la punya intelligent idea ckp tmpat tu dkt stesen kereta api tanah melayu. Adoyai, budak kl yg tak prnah kluar tgk kl sungguh. Nasib baik la, diorg tak ikut idea tu. Pastu kena jual buku ASUH keluaran Mac dgn Ku Temu Jalan Pulang. Dekat masjik jamek. Yg mana ada org bc buku mcmtu. Nak jual Asuh yg seringgit tu pun jenuh, inikan pulak buku RM10 tuh. Last2 Asuh tu kitorg beli, pastu bg free. Tp part ni Atifah hebat, dia jual DUA, sy PA dia, dgn bangganya, tukang tolong ckp

"pak cik, klu pak cik beli buku ni, sy bg buku ASUH ni free kat pak cik,

5 pun sy blh bg pak cik." (mentang2 kat tgn sy ada 7 Asuh)

lps tu kena workout LIPASTERRANS. 45 minit membazir mcm tuh je. LRT PASAR SENI la. omaiGod, rasa nk hntuk kepala dkt tiang masjid je. Patutla banin laju semacam. Waktu tu la jugak bru sy tau petaling street dkt dgn pasar seni rupanya. Haish, anak jati KL sungguh. Lari2 cr pintu gerbang petaling street dgn kain batik yg dah tak rupa kain batik, kasut yg tercabut tapak, oh!

Kain batikk. History.

Paling tak blh lupa, masuk klcc pakai kain batik,

pegang tembikai, bawak beg besar. GAA.

Pendek cerita, kena jahit baju, lpstu pg klcc. Kena hafal surah, and then finally HABIS! utk hr tu je la tapi. grr. Malam tu dlm pukul 11 kot naik bas. Pak cik tuh best, layan lagu India, aish, nak buat camne, layan je la sekali, smpai masuk mimpi. Eh tapi sebelum naik bas tu masa lepak2 tuh, sempat la bg nama dkt anak2 kami aka barang amanah yg dipertanggungjawabkan. Berikut adalah nama2nya.

bendera: BAT (berasal dr batang)

kendi: KEN

tembikai: PAU

telur: LULU

misteen: MIST

bukti kesengalan dan kegelabahan.

Sesuaila dgn nama group Gelabah Syadid.

Takdela, nak release stress sebenarnya.

23 Disember 2010

Arrived Kuala Perlis and Jetty Langkawi, then we got our task bearing and orienteering. HAHA. last buat drjah 6 kot. Tp takpe smgt tak mudah luntur. Maka ke Taman Lagenda la, perjalanan bermula. Tp lepastu mmg HAHA at the end of the pagi bila kitorg cuma work out 1 checkpoint je, dgn yakin. dia ada 7. Best. Pastu kena berenang. Tp sebenarnya berlari je dlm air sbb kami sgt degil dan takut tanak pg tmpat dalam. Padahal ade life jacket tau. After rehat, racing start dgn kumpulan kami first sbb huda terer baling dart, lari pg McD, pastu kena lari lg pg Gua Landak, okay, kali ni kami baik tak tumpang apa2, mmg sungguh LARI, JOG, JALAN. 4 km kot. Tak jauh tp up the hill tu yg challenging. Pak cik2 yg kitorg tanye jln semua mcm tgk kitorg with the look 'biar betoi korg nk jalan naik atas tu, jauh tuuu'. Yee, pak ciiikk. Pastu kena menyumpit belon. :] Okei, siapa yg tau, apa actually sy buat kat sini, diaam, keep the secret safe. Then kena masuk gua yg serius GELAP GULITA. with 1 torch, 8 org, dgn flashlight hp, we're lucky kami jumpa klu tu cepat, tp tadek gunanya jugak bila kami stuck dlm gua tu semata nk cr jln keluar almost 45 min. Serius rasa nk tutup muka dgn batu bila tau banin dgr je smua yg kitorg huhahuha dlm gua tu. Punyala baik nk cr jln keluar ikut route lain jugak, padahal it's easy, just turn back and go out! aaa. takpe, ade hikmah. Kemudian, race lg ke Kem PLKN Beringin, view dia spectacular, subhanallah, kena buat rakit kat situ. Lg stu benda bijak, batang kat bwh, tayar kat atas. Comel kan. Huhu. Bila lg. Lepastu nak release stress lps tough day, semua baring dkt pantai dgn life jacket, menikmati keindahan langit, ketenangan air, aaa, relaaaaks. Seronoknya. Indahnya. Sekaaaaaali, whooosh, ombak besar mari, maka masukla air dlm mulut, hidung smuaaa. Two word. Masin. Sangat. Seterusnya, kami dpt ayam sekor satu kumpulan, ayam kampung, i tell u, my friend very terer la smbelih, masak semuaa, but me lg terer, ambik chicken chop dr paknjang je terus. Mana ada macam grand dinner bawah khemah ditemani air hujan lebat mcm tu. Sedap oh.

24 Disember 2010

Bangun hirasah puul 2 lebih, kaki dah rasa semacam. Tegang amat. Menapak satu2 cari kak wada. Dia bg treatmeant kire lega la waktu tu. Puas doa dlm hati, insyaAllah bgun tido ni okay la kaki ni, nak race ni. InsyaAllah. Tapi Allah tahu yg terbaik, bgun pagi menapak satu langkah pg pintu khemah, terus jatuh, sakit dia mmg tak pernah rasa sebelum ni. Diorg ckp sbb sejuk. Sy rasa betulla, sbb sy mmg jenis tak tahan sejuk. Klu dlm bilik sy, wpun ada je aircond sgala bagai, tp sy tetap setia pasang kipas no 1 je. Mmg jimat elektrik sungguh. So resultnya, race, ta blh join, rasa sakit tu makin sakit, sbb humban dgn sakit perasaan tu sape suruh. Pendam sendiri je tanak ributkan keadaan. Thanks to ita dgn farah yg setia meneman hari. Yang setia layan era dlm kereta ust syukri same2, jg parking same2 dkt telaga tujuh, sakit menahan perasaan tgk org lain blh race, buat task seronok2, tp kami, duduk tgk dr jauh same2. Ingat seronok sgt ke blh ponteng race? Tak, okay. Esp bila org lain sudah dr race cerita mcm2, rasa nk sumbat telinga je, tapi maniskan muka, jgn layan perasaan, Allah dah tetapkan nak buat macam mana? Siapa kita nak persoalkan. Redha. Tapi kira rasa menyumbang sesuatu la jugak bila makan terung pipit. Ho. I can't believe I ate that. Benda yg takkan sy buat klu tak kena paksa. Sungguhla telan macam makan ubat. Lepas hbs tu makan snickers byk2 nak maniskan blik mulut. Pahit sangaaaat benda tuh. But, malam tu makan bbq, sedaaap sgt. Ada persembahan dr banin. Hoho, lawak. And full of messages. Good one. Betul. Tepat. Meaningful and fruitful.

25 Disember 2010

Banat punya persembahan pulak. Alahai sekejapnye. 3 kumpulan kan. AJK punya paling best. Haha, rahsia kami. Penutup. Okay at the end, sayu, habis da. Lepastu shopping dkt idaman suri. Beli apa? Pisang goreng, keropok lekor, air, kueh. Apa? Sorry la mood pinggan mangkuk, kutleri, tilam, apa semua tu tak sampai lagi la. Takpe kahwin nanti, datang dgn hubby, bak kata kawan saya. Lpstu, seronok, sebab kena lepas dkt Haji Ismail Group 2 jam, bahagiaaa, chocolaaaate, here I comeeee!

melampau tak borong.

(ceh padahal tu 3 org dlm 1 bakul tuh, apaa? , betullaa)

tapi seronok dapat tgkap cg Ili shopping. Hee. Mahal tuh.

and then back to jetty, dlm ferry, dlm bas, balik sekolah, sampai sekolah pukul 5 pg. Sayu sgt. Macam nak suruh semua org jgn balik je. Sebab tu maybe last. For five years. Maybe. Sy balik lambat hrtu saje nk savour the time. Tp ramai balik awal jugak. Takpela semua org penat. So tu la lebih kepada catatan peribadi Xchallenge yg seronok. Kenangan terakhir, mungkin, dgn g4squared.

p/s: thank you very much to all ajk yg menatang kami yg injured bagai minyak yang penuh. To teammates, happy teamwork. To all, thank you. May Allah Bless.

p/s: esok nak pegi MHI da, insyaAllah, meaning blog ni tak berupdate till 22 jan la gamaknya, exceptla klu blh online kat sana. Takut. Nervous. Rindu.

Loves, till then. :)

Kamu Sentiasa Di Hati!

Xchallenge is over! School is over! Happy?

Naay, sape ckp seronok? Okay, seronokla dr angle takyah buat h/w, takde exam (in the mean time) semua, tapi tak rasa lost something ke?

Serius sy rasa sgt. Waktu last day xchallenge sayu semacam. Balik tu terus layan Narnia: Prince Caspian (okay tau, saya kuno) sebab tanak layan air mata nanti. Lps tu, pg borong dvd then blk smbung tgk Ever After: a Cinderella Story. Blh tak sy tak tidur pun blk dr xchallenge tu.

Tp still somehow sedih tu rasa. Rindu huhahuha. Rindu main pukul2, cubit2, ouch! Rindu lari selamatkan diri, or selamatkan brg dr kena curi, atau lari ambik barang org, lepastu bahagia tgk org tu kelamkabut, haha sgt jahat. Rindu zaman sekolah gelak ketawa, suka duka, tangis duka.

Lepas ni semua org scattered, ntah bla blh jumpa semula. Or maybe ntah2 that is the last time kita jumpa pun. Atau last time utk 3 or 5 tahun? The last time sy tgk awak termenung, ketawa, menangis, geram, sakit. The last time awak present kat dpn saya. Last time, awak mintak tolong saya. The last time, sy peluk awak, salam, terima kasih, minta maaf and see those tears in ur eyes.

Kawan-kawan, terima kasih, minta maaf atas semuaaanya. Sayang kamu sentiasa.

Lepas SPM semua org ada aim, agenda masing2. Teringat Cg Yus tanya dkt kami-kami lps hbs Malam Seni Banat or to be exact Pagi Seni, hee, nak buat apa lepas SPM?

Pergi kursus, program?

Yup.

Cari kerja?

klu rajin, heh, pemalas.

Cari duit?

Ofcourse.

Cari boyfriend?

Oh NO! suami? (diorg cakap)

Suka hati lah nak buat apa asalkan stick dgn skema Allah. Gooood Luck semua org. Saya doakan the best utk awak sentiasa, so in return, saya harap awak doa yg sama utk saya.

Knew ada org dpt msuk 'school' suda, never been SO PROUD of you. Tahniah and gooooodlucks! :]

To all, do what you want, what you love, peduli lah klu ada org kata boys, u have to be engineer. Girls, u doctor! It's doesn't matter. If u want to be that and it obeys Allah's syariat, so proceed. Baru tgk 3 Idiots (okay, sy mmg suka tgk movie skrg) smalam, and dia sgt tekankan do what u want. Jangan in ur old days nnt, u turn back and say, if only lalalalala. So friends and anith too, live ur life to the fullest but ALWAYS stick to Allah's rules.

Kpd yg da rindu nak jumpa saya, (ceh macam ada) padahal sy yg rindu nak jumpa org oh, no worries, klu Allah da setkan dates utk kita jumpa, kita akan jumpa jugaklah! Saya yakin dgn takdir Allah, and I am so sure that is the best. So, kita punya job usaha, ikhtiar and doa fr the best and believe Allah will give u the best. Sabar je kejap or klu lama sikit, takpela itu yg terbaik. Dia yg lebih tau kan, yang Maha Tahu, Maha Bijaksana. Dlm tempoh masa ni jom bina diri betul2 dulu la. Biar waktu kita jumpa nanti that is the MOST PERFECT time utk kita jumpa. Kan?

Loves, till then.

untuk awak, awak dan awak

setahun. lama. tempoh yang penuh ranjau, onak, duri Tuhan je la yang tau. Suka duka silih berganti.

Tadi mpt5. Saya dah 17 tahun rupanya. 11 tahun persekolahan. Sungguhlah macam mimpi. SPM tinggal 9 hari.

Tapi sejak akhir ni la jiwa kacau, otak celaru entah sebab apa. Susahnya nak teruskan larian ni. Mama cakap SPM mcm lumba lari. sekarang ni tinggal berapa meter je lagi nak lari. Bayang garisan penamat dah nampak pun. Tapi kenapa lagi dah dekat ni la, lagi rasa macam nak jatuh, susahnye nak bangun. Perit. Sakit. Pedih. Kenapa?

hubungan.

dgn Allah, InsyaAllah, improving. Tp manusia. Yes, sy tak clear lg. Yg sy tau, ada la dua tiga. Yg sy tak tau? Klu org tu pendam? Ya Allah, hinanya aku. Dahla dulu buat salah, aci redah suka hati sesedap rasa je sakitkan hati org. Klu org tu sakit sampai sekarang macam mana? Astaghfirullah. Kawan-kawaaan, saya minta maaaf. Tolong maafkan saya, saya merayu.

Awak yg kenal saya, tp tak anggap saya kawan awak, saya mintak maaf kat awak jugak.

Semua orang saya merayu maafkan saya. Saya tahu, saya pernah sangat jahat dulu, dan mungkin juga masih belum benar-benar baik sekarang, saya minta maaf.

Kepada awak yang baca post ni, yang tahu kawan awak marah saya, tolong, saya mohon awak suruh dia baca post ni dan klu dia masih marah, saya mohon jumpa saya.

Bukan sebab SPM semata. But more to saya nak clear. Supaya klu saya mati bila-bila sekarang, at least sy tak jadi org yg muflis sbb hubungan saya dgn kalian tak clear.

Kawan-kawan, sungguh saya mengaku saya sangat hina. Tapi percayalah saya sedang usaha, versus diri sendiri. Susah tapi tak mustahil. Maafkan saya klu sy masih tak jadi org yg 'baik' bg awak. Saya sedang usaha ke arah itu. Gembiranya saya klu awak blh doakan sy. May Allah bless. Terima kasih.

Last, saya minta maaf atas segala salah silap saya, sengaja atau tidak. Maafkan saya. Kesudian awak memberi maaf tu, sungguh Allah je yg boleh balas. Saya doakan awak dapat 'rahmat everlasting' dia.

Kepada candidate spm 2010, mari teruskan larian. sikit je lagi. bangunkan kawan-kawan yg jatuh. jgn syok sendiri lari sorang2. jom jogging sama2. klu tak blh jog, at least jalan. kita dah lari jauh, beribu batu. takkan still nk give up?

Good Luck untuk saya, awak, kita. May Allah bless. :]

p/s: klu saya hutang awak, cakap tau, saya byr double, cehh.

" If one gives charity, it does not diminish his wealth; if one forgives others, Allah bestows more honour on him; and if one humble himself for Allah's sake, He exalts him higher. "

(Muslim)

forgive me? :/